Zegar Astronomiczny
Najbardziej popularną częścią wieży jest ratuszowy zegar. Praski Zegar Astronomiczny jest jednym z najstarszych i najbardziej misternych zegarów jakie kiedykolwiek powstały. Został zainstalowany po raz pierwszy w 1410 roku, a następnie został przebudowany przez Mistrza Hanusa w 1490 roku. Zegar jest zbudowany z trzech głównych elementów: tarczy astronomicznej, reprezentującej pozycję Słońca i Księżyca na niebie oraz przedstawiającej różne astronomiczne szczegóły, „Spaceru Apostołów”, cogodzinnego ruchomego pokazu figur apostołów i innych rzeźb oraz tarczy kalendarzowej z medalionami reprezentującymi miesiące.
Wielkie tłumy gromadzą się na długo przed pokazem. W dzień, od 9.00 do 21.00 pokaz odbywa się co godzinę. Figura reprezentująca Śmierć uderza w dzwon, a 12 apostołów ukazuje się powyżej. Kogut pieje i nadchodzi czas na Turka, kiwającego głową z niedowierzania, Skąpiec wpatruje się w swoją torbę złota, Próżność, podziwia siebie samą w lustrze.
Zegar Astronomiczny pokazuje cztery rodzaje czasu:
- Czas środkowoeuropejski (staroniemiecki) – oznaczony cyframi rzymskimi, pokazuje go wskazówka słoneczna.
- Czas staroczeski – według tego czasu nowy dzień zaczyna się o zachodzie słońca. Jest oznaczony złotymi cyframi gotyckimi na odrębnym pierścieniu.
- Czas babiloński (nierówny) – według czasu tego typu dzień trwa od wschodu do zachodu słońca, dlatego latem godziny są dłuższe niż zimą. Praski „orloj“ jako jedyny na całym świecie potrafi mierzyć w ten sposób.
- Czas kosmiczny – przedstawiony jest przez cyfry rzymskie. W dolnej części fasady znajduje się tarcza kalendarzowa, która pokazuje dzień i jego miejsce w tygodniu, miesiącu oraz roku.