Wczesne początki i Przemyślidzi (870-1306)

W zapiskach rzymskich historycy odnajdują historię Boiów, celtyckiego plemienia zamieszkującego okolice Pragi – krainę, którą nazywali Boiohaemum (można rozpoznać, że jest to słowo podobne do “Bohemia”, od którego pochodzi nazwa). Jednak już w^VI wieku plemiona słowiańskie zastąpiły Celtów na tym terenie.

Dynastia Przemyślidów jest pierwszą znaczącą dynastią, która pojawiła się na obszarze, który dziś nazywamy Pragą. Pierwszymi znanymi członkami byli książę Bořivoj i jego żona Ludmiła, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo dzięki świętym Cyrylowi i Metodemu, przybyłym z Bizancjum. Nie trzeba było jednak długo czekać, by prawosławie bizantyjskie zostało zastąpione przez chrześcijaństwo rzymskie, głównie ze względu na związki Czech z Europą Zachodnią. Również za czasów księcia Bořivoja rodzina przeniosła się do rezydencji na Hradczanach.

Następny w kolejce do dynastii był Wacław I (znany również jako Wacław i bohater słynnej kolędy), a jego babka zadbała o to, by był chrześcijaninem, zanim zamordowała go synowa. Wacław I również został zabity, tym razem przez własnego brata, a legenda głosi, że podobnie jak jego babka, zginął z powodu swoich chrześcijańskich przekonań – jest to jednak kwestionowane, a wielu historyków twierdzi, że przyczyną obu śmierci była prawdopodobnie wewnątrzrodzinna walka o władzę. Po śmierci Wacław I i Ludmiła zostali jednak uznani za świętych i oboje stali się pierwszymi patronami Czech.

Praga zaczęła się rozrastać wokół królewskiej rezydencji na Hradczanach i wokół niemieckich osad kupieckich na Starym Mieście. W 965 r. wysłannik z Kordoby, Ibrahim ibn Ya’qúb, napisał, że Praga była większa niż wieś, ale nie tak duża jak miasto. Zauważył również, że Praga “stała się bogatsza dzięki handlowi” niż jakiekolwiek inne znane mu miejsce w Europie.

W 993 r. Wojciech, drugi biskup Pragi – Praga stała się biskupstwem dopiero w 973 r. – założył pierwszy w mieście klasztor Břevnov. W 999 r. został trzecim patronem Pragi. Czwartym patronem miasta jest Prokop, który w 1032 r. założył klasztor w Sázavie, a w 1204 r. został kanonizowany. Za panowania Władysława II powstawało coraz więcej klasztorów. W tym samym czasie templariusze maltańscy zbudowali klasztor u stóp pierwszego mostu na rzece, nadając mu nazwę na cześć królowej Władysława, Judyty.

W 1212 r. Złota Bulla Sycylii podniosła Czechy do rangi królestwa, a ich królem został jeden z siedmiu elektorów Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Najpotężniejszy okres panowania Przemyślidów przypadł na czasy Otakara II (1253-1278), jednak za jego rządów królestwo podbiło tereny od Bałtyku po Adriatyk, a on sam był nawet uważany za kandydata na cesarza. Za jego panowania Praga stała się również centrum edukacji i architektury. Założył również Malą Stronę, która znajdowała się pod zamkiem i była zamieszkana przez kolonistów z Niemiec Południowych. Jego siostra Agnieszka również założyła słynne hospicjum na Starym Mieście.

Dynastia Przemyślidów ostatecznie wygasła w 1306 r., kiedy to Wacław III został zamordowany.