Złota uliczka w Zamku na Hradczanach

Otoczona widowiskowymi i imponującymi budowlami Białej Wieży i Daliborki, Złota uliczka jest spokojnie osadzona z dala, na przeciw murów zamku. Z historią mówiącą o zamieszkaniu na niej alchemików w XVI i XVII wieku, jak również cesarskiej świty, jest obecnie osobliwą i czarującą małą uliczką ze spektakularnymi zabytkami.

Cesarz Rudolf był wielkim fanem alchemii, podczas swojego panowania korzystał z usług wielu wybitnych nazwisk w tej dziedzinie, takich jak Anglicy John Dee oraz Edward Kelley. Chociaż Rudolf był cesarzem, miotały nim problemy, które prowadziły go do napadów szaleństwa oraz innych zaburzeń psychicznych. To prawdopodobnie wyjaśnia jego obsesję mistyczną i starożytną sztuką alchemii. Zasadniczo alchemia była próbą wykorzystania zasad naukowych do magii, stawiając za swój główny cel zamienianie metali w złoto i odkrycie sekretu wiecznego życia.

Poza związkiem z alchemią, nazwa “Złota uliczka” pochodzi tak naprawdę od złotników zamieszkujących w tych terenach, a nie od alchemików. Większą część obecnej urody uliczka zawdzięcza pracom przeprowadzonym przez cesarzową Marię Teresę, która nakazała, by wszystkie biegnące w dół domy zostały zastąpione przez budynki zbudowane za pomocą lepszych materiałów. W XIX wieku ulica stała się wylęgarnią artystów i innych umysłów twórczych, z Franzem Kafką jako jednym ze swoich najsławniejszych mieszkańców oraz z poetą Jaroslavem Seifertem. Zasadniczo Złota uliczka jest miejscem, które przez dekady zmieniło się ze slumsów we wspaniałą ulicę, która obecnie skupia się wokół turystyki.