Upadek komunizmu

Dziedzictwo komunizmu ciągle jest bardzo żywe w sercach i umysłach ludności Republiki Czech i ciągle ma wpływ na psychikę ludzi, a także na ekonomię i status społeczny kraju. Co jest oczywiste to fakt, że komunizm, jest czymś, co wiele ukradło Czechom i do życia bez czego ciągle muszą się dostosowywać – proces, który nadal jest bardzo aktywny.

Ktoś, kto nie żył w okresie panowania komunizmu, nie będzie w stanie dokładnie pojąć, co to oznaczało dla mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy żyli w tamtym okresie. Rząd utrzymywał dużą dozę kontroli nad wolnością słowa i był nawet okres, w którym ci, którzy odmówili przystąpienia do partii komunistycznej mogli sami stracić pracę i dodatkowo wpisać swoje dzieci na czarną listę przyszłego zatrudnienia. Jak łatwo sobie wyobrazić, większość osób nienawidziła systemu, ale nie byli w stanie wypowiadać się przeciwko niemu, z przeważającym uczuciem beznadziejności czasów- naród, który chciał się uwolnić z jego więzów, ale po prostu nie mógł.

Jednym z największych elementów dziedzictwa komunizmu jest postawa Czechów do najważniejszych rzeczy w życiu. System komunistyczny zniszczył cały ich zmysł indywidualności i sprawił, że stali się jednym podmiotem- grupą ludzi pozbawioną swoich indywidualnych opinii, umiejętności i osiągnięć. Sprawiło to, że Czesi stali się zamknięci w sobie i jest to widoczne do dziś, gdyż wielu Czechów można scharakteryzować jako tych, którzy myślą, że nie mogą nic zmienić oraz, że nie są oni jedynymi panami swojego losu.

Pomimo represji politycznych i brutalnej kontroli rządowej, wiele osób którzy ciągle mają miłe wspomnienia z tego okresu- coś co jest odrobinę dziwne dla odwiedzających z innych krajów. Wielu ludzi pamięta ten okres, jako czas, gdy podstawowe świadczenia były dla nich zapewnione i gdy wszyscy obywatele mieli bezpieczne miejsce do życia i pracę na której mogli polegać. W dzisiejszych czasach ludzie muszą się martwić o hipotekę, rachunki, zabezpieczenie pracy i wiele innych czynników, które sprawiają, że obecny system jest bardziej stresujący niż poprzedni reżim.

Zasadniczo ci bez większych aspiracji byli szczęśliwi żyjąc w sposób, jaki pozwalał reżim komunistyczny, podczas gdy ci z ambicjami uwielbiają fakt, że mogą gonić swoje marzenia w dzisiejszym świecie.

Jedyną rzeczą, która nigdy nie ucierpiała, nawet podczas najcięższych czasów, było poczucie humoru Czechów. Jest to widoczne w filmach, które pojawiły się w 1989 roku, wiele z nich przedstawiało chłodne i dowcipne sprawy z postaciami, które miały zrelaksowane podejście do życia. To nie przypadek, że gdy tylko reżim upadł, zaczęły być produkowane filmy tego typu. Jedną z głównych funkcji tych filmów był bunt przeciwko władzom, co oczywiście jest bezpośrednim efektem wszystkich frustracji nagromadzonych w ludziach przez lata opresyjnych rządów.