Gouden Straatje

Omgeven door de spectaculaire en indrukwekkende Witte Toren en Dalibortoren, is het Gouden Straatje rustig gelegen tegen de muren van de burcht. Met een geschiedenis van het zijn van een thuis voor alchemisten in de 16e en de 17e eeuw, is het nu een rustig en charmant klein straatje met mooie uitzichten.

Keizer Rudolf was een groot fan van alchemie en tijdens zijn heerschappij maakte hij gebruik van de diensten van een aantal grote namen op dat gebied, zoals de Engelsen John Dee en Edward Kelley. Hoewel Rudolf de keizer was, was hij een onrustige man en was hij vatbaar voor aanvallen van krankzinnigheid en andere mentale aandoeningen. Dit verklaart wellicht zijn obsessie met het mystieke en de oude kunst van de alchemie. In essentie was alchemie een poging om wetenschappelijke principes toe te passen op magie, met als hoofddoel het omvormen van metalen tot goud en om de bron van het eeuwige leven te ontdekken.

Ondanks de associatie met alchemie, komt de naam “Gouden Straatje” van de goudsmeden die in dit gebied woonden, en dus niet van de alchemisten. Veel van de huidige schoonheid van de straat komt door het werk van de keizerin Maria Theresa, die stelde dat alle vervallen huizen vervangen moesten worden door gebouwen gemaakt van betere materialen. Tijdens de 19e eeuw werd de straat een smeltkroes van artiesten en andere creatieve geesten, Franz Kafka was één van de bekendste bewoners, samen met de dichter Jaroslav Seifert. In essentie is het Gouden Straatje een gebied dat gedurende de eeuwen van een krottenwijk een prachtige straat geworden is, en tegenwoordig is het voornamelijk een plek die zich richt op het toerisme.