Η Πράγα υπό το Κομμουνιστικό Καθεστώς
Μετά τον Πόλεμο, η Τσεχοσλοβακία βρέθηκε πάλι ως μια ελεύθερη χώρα με επικεφαλής τον Πρόεδρο Μπένες ως την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Ο Ψυχρός Πόλεμος όμως οδήγησε πολλούς στην Τσεχοσλοβακία να εκφράζουν την επιθυμία να ασπαστούν την κομμουνιστική ιδεολογία, η οποία είχε αρχίσει να επικρατεί σε όλη την υπόλοιπη περιοχή, και μέσα σε μια περίοδο λίγων χρόνων οι Κομμουνιστικές φωνές γινόταν όλο και πιο δυνατές ως το 1948 που ο Μπένες παραιτήθηκε από τη θέση του και επέτρεψε στο Κομμουνιστικό κόμμα να αναλάβει τον έλεγχο της χώρας, με τον Κλέμεντ Γκότβαλντ να αναλαμβάνει την προεδρία.
Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα ανέλαβε την εξουσία, τα 3,5 εκατομμύρια ανθρώπων με Γερμανική εθνικότητα που ζούσαν στην Τσεχοσλοβακία απομακρύνθηκαν βίαια και επέστρεψαν στη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι οι πρόγονοί τους είχαν ζήσει στην Τσεχοσλοβακία για πολλές γενιές. Σε μια περιοχή όπου συνέβη αυτό – στη Σουδητία – οι πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της πράξης είναι αισθητές ακόμα και σήμερα, αφού συνεχίζονται οι συζητήσεις σχετικά με τη νομιμότητα εκείνης της πράξης, καθώς και την ηθική πίσω από αυτή.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα παρέμεινε στην εξουσία για 41 χρόνια, από το 1948 έως το 1989, και όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρχαν σημαντικές πολιτικές εξελίξεις στην χώρα. Σχεδόν όλη η ιδιωτική περιουσία πέρασε στα χέρια της κυβέρνησης, αλλά και οι ελευθερίες που τόσοι άλλοι απολάμβαναν στην Δυτική Ευρώπη είχαν αφαιρεθεί από τους απλούς πολίτες της Τσεχίας. Η χώρα ελεγχόταν μέσω ενός μανιφέστου του φόβου και οι άνθρωποι φοβούνταν να μιλήσουν ενάντια σε εκείνους που τους κυβερνούσαν κάτω από αυτή τη σιδερένια γροθιά.
Το μόνο γεγονός κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου της κομμουνιστικής κυριαρχίας που μπόρεσε να εμπνεύσει ελπίδα μέσα στις καρδιές των ανθρώπων της Τσεχίας συνέβη το 1968 και είναι γνωστό ως η Εαρινή Εξέγερση της Πράγας. Αυτή είχε ως έναυσμα το κάλεσμα του Προέδρου Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ να δοθεί στο σοσιαλισμό ένα «ανθρώπινο πρόσωπο» που έκανε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων να παρακολουθήσουν συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες για την υποστήριξη της ιδέας. Αμέσως μετά από αυτό όμως, ο Ντούμπτσεκ κλήθηκε να επισκεφθεί τη Μόσχα αλλά όταν επέστρεψε, όλες οι ιδέες αυτού του σχεδίου κατέρρευσαν καθώς τα ρωσικά τανκς παρήλαυναν μέσα από τους δρόμους της Πράγας για να καταστείλουν εκείνους που υποστήριζαν αυτή τη πολιτική. Η κατάσταση αυτή οδήγησε επίσης στην απομάκρυνση του Ντούμπτσεκ από την εξουσία για να αντικατασταθεί από τον Γκούσταβ Χούζακ, ο οποίος παρέμεινε επί κεφαλής της χώρας σε όλη τη διάρκεια της δεκαετία του 1970 και της δεκαετίας του 1980.
Αν και η καταστολή της Εαρινής Εξέγερσης της Πράγας σήμαινε ότι το δημόσιο πρόσωπο της αντίστασης είχε αφαιρεθεί, εντούτοις η αντίσταση εξακολουθούσε να υφίσταται υπογείως. Μια ομάδα που ονομαζόταν Χάρτα 77 φάνηκε στο προσκήνιο και αυτή επρόκειτο να παρακολουθήσει το πολιτικό σύστημα μέχρι την πτώση του κομμουνισμού.
