Η εβραϊκή κληρονομιά της Πράγας
Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, οι Ρωμαίοι έδιωξαν τους Εβραίους από το Ισραήλ (τους Αγίους Τόπους). Ωστόσο: «Η Τορά ήταν το ιερό τους που κανένας στρατός δεν μπορούσε να καταστρέψει». Κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, ο εβραϊκός πολιτισμός επιβίωσε σε θύλακες σε όλο τον κόσμο. Οι Εβραίοι έφτασαν αρχικά στην Πράγα κατά τον δέκατο αιώνα. Η κύρια διασταύρωση της εβραϊκής συνοικίας (οδός Široká και Maiselova) χρησίμευσε ως σημείο συνάντησης για 2 μεσαιωνικές εμπορικές διαδρομές.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των Σταυροφοριών του 12ου αιώνα, ο πάπας δήλωσε ότι οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι πρέπει να διαχωριστούν. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να φορούν ένα κίτρινο σήμα και η συνοικία τους περιορίστηκε και μετατράπηκε σε γκέτο. Κατά τον δέκατο έκτο και τον δέκατο έβδομο αιώνα, η Πράγα είχε 1 από τα μεγαλύτερα γκέτο της Ευρώπης, με 11000 κατοίκους. Μέσα στις 6 πύλες της, η εβραϊκή συνοικία της Πράγας ήταν μια πληθώρα από διακόσια ξύλινα κτίρια. Πολλοί σχολίασαν ότι οι Εβραίοι «φώλιαζαν» παρά «κατοικούσαν».
Αυτοί οι «παρίες» του Χριστιανισμού εξαρτιόνταν κυρίως από τα κέρδη που προέκυψαν από το δανεισμό χρημάτων (που απαγορευόταν στους Χριστιανούς να κάνουν) και την υποστήριξη της κοινότητας για επιβίωση. Αν και τα μετρητά τους πλήρωναν για προστασία (οι βασιλιάδες φορολογούσαν βαριά τις εβραϊκές κοινότητες), συχνά ήταν επίσης ένα μειονέκτημα. Σε όλη την Ευρώπη, όποτε ήταν δύσκολοι καιροί και συσσωρεύονταν χριστιανικά χρέη προς τους Εβραίους, ολόκληρες εβραϊκές κοινότητες σκοτώθηκαν ή εκδιώκονταν.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1780, ο αυτοκράτορας Ιωσήφ ο Δεύτερος εξάλειψε μεγάλο μέρος αυτής της εβραϊκής διάκρισης. Κυρίως, αυτό υποκινήθηκε από οικονομικές ανησυχίες, σε αντίθεση με τη θρησκευτική ελευθερία. Το 1848, τα τείχη της Εβραϊκής Συνοικίας γκρεμίστηκαν και αυτή η γειτονιά – που ονομάστηκε Josefov για να τιμήσει τον αυτοκράτορα που πρόσφερε αυτόν τον μικρό βαθμό ανοχής – συμπεριλήφθηκε ως συνοικία της Παλιάς Πόλης.
Κατά τη διάρκεια του 1897, το ρουστίκ Josefov διαγράφηκε και αντικαταστάθηκε με μια πιο σύγχρονη πόλη – τα αρχικά 220 κτίρια και οι 31 δρόμοι μετατράπηκαν σε 83 κτίρια και 10 δρόμους. Σήμερα, αυτό θα δείτε: μια ελκυστική γειτονιά με ελκυστικά, κυρίως αρ νουβό κτίρια που έχουν μερικές ιστορικές εβραϊκές κατασκευές που σώζονται. Μέχρι τη δεκαετία του 1930, η εβραϊκή κοινότητα της Πράγας ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη, κυρίως χάρη στην ικανότητα που είχαν να καλλιεργήσουν ταλέντο – χαρακτηριστικό που σπάνια παρατηρείται σε μικρές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι πολίτες των οποίων, σύμφωνα με τα λόγια του Robert Musil (του διάσημου Αυστριακού μυθιστοριογράφου) , ήταν ενωμένοι στην «απροθυμία τους να αφήσουν ο ένας τον άλλον να προχωρήσει».
Από τους 120.000 Εβραίους που κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή το 1939, μόνο 10.000 έζησαν το Ολοκαύτωμα για να γίνουν μάρτυρες της απελευθέρωσης το 1945. Αυτές τις μέρες, υπάρχουν μόλις 3000 «καταγεγραμμένοι» Εβραίοι που ζουν στην Τσεχία και, από αυτούς, μόλις 1700 ζουν στην Πράγα (κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχουν περισσότεροι Εβραίοι εδώ, αλλά, δεδομένης της ιστορίας τους με τους κομμουνιστές και τους ναζί, μπορείτε δείτε γιατί πολλοί από αυτούς αποφασίζουν να μην εγγραφούν). Παρά τον μικρό αριθμό τους, η κληρονομιά της εβραϊκής κοινότητας ζει στη σύγχρονη Πράγα.
