Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και πέρα
Η συσσωρευμένη ένταση μεταξύ της πλειοψηφίας της Σλοβακίας και της Τσεχίας και της σημαντικής γερμανικής μειονότητας της χώρας έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν, κατά τη διάρκεια του 1938, ο Χίτλερ διέταξε την αυτοδιάθεση για τον γερμανόφωνο λαό της Τσεχοσλοβακίας. Για να κατευνάσουν τον Χίτλερ, η Γαλλία και η Βρετανία εγκατέλειψαν τα σύνορα της χώρας. Τον Μάρτιο του 1939, αφού έπεισε τους Σλοβάκους εθνικιστές να αποσυρθούν και να σχηματίσουν ένα σχεδόν φασιστικό, φαινομενικά ανεξάρτητο «σλοβακικό κράτος», ο Χίτλερ μετέτρεψε την υπόλοιπη χώρα σε «Προτεκτοράτο της Βοημίας Μοραβίας» ή Μεγάλη Γερμανία. Ακολούθησαν έξι χρόνια βίαιης διακυβέρνησης προτού τα ρωσικά στρατεύματα απελευθερώσουν την πόλη τον Μάιο του 1945.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1946, το Κομμουνιστικό Κόμμα κέρδισε σχεδόν το 40% των ψήφων. Ο Edvard Beneš, ο προπολεμικός μη κομμουνιστής πρόεδρος, εξελέγη ξανά και ζήτησε από τον βετεράνο ηγέτη των κομμουνιστών, Klement Gottwald, να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού. Το 1948, πολλοί μη κομμουνιστές πολιτικοί παραιτήθηκαν για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στις πολιτικές του. Σε αυτό το σημείο, ο Γκότβαλντ γέμισε την κυβέρνηση με υποστηρικτές του. Αφού ο Jan Masaryk (γιος του Tomáš), ο συμπαθέστατος μη κομμουνιστής Υπουργός Εξωτερικών, ανακαλύφθηκε νεκρός κάτω από το παράθυρο του γραφείου του στο υπουργείο Εξωτερικών, οι φήμες ήταν έντονες ότι είχε πέσει θύμα υπεράσπισης.
Ως νέος ηγεμόνας, ο Γκότβαλντ περιέγραψε ένα 5ετές οικονομικό πρόγραμμα, κατέστειλε τον κλήρο και εξάλειψε τους αντιπάλους του εντός και εκτός του κόμματός του. πολλοί σκοτώθηκαν και 1000 συνελήφθησαν. Οι δοκιμές επίδειξης πραγματοποιήθηκαν υπό τον Antonín Novotný, ενώ οι αγρότες ωθούνταν σε συλλογικότητες.
Η «Άνοιξη της Πράγας» του 1968 ήταν βραχύβια. Ήταν μια προσπάθεια μεταρρυθμιστών κομμουνιστών, με επικεφαλής τον Alexander Dubček (Σλοβάκο), να αλλάξει το σύστημα και να δημιουργήσει ένα σοσιαλιστικό κράτος «με ανθρώπινο πρόσωπο». Αυτό δεν πέτυχε και ματαιώθηκε από σοβιετικά τανκς που ξεσηκώνουν τη χώρα όλο τον Αύγουστο. Τις επόμενες 2 δεκαετίες, οι σκληροπυρηνικοί κομμουνιστές που επανεγκαταστάθηκαν ήταν στην εξουσία, δωροδοκώντας τον πληθυσμό συσκευάζοντας τα ράφια των καταστημάτων με καταναλωτικά είδη, αν και χαμηλής ποιότητας. Οι λίγοι εναπομείναντες αντιφρονούντες, ανάμεσά τους και ο θεατρικός συγγραφέας Βάτσλαβ Χάβελ , υπέστησαν συνήθεις διώξεις και παρενοχλήσεις.
